نقش رهبری اخلاقی در توانمندسازی روان شناختی پرستاران

چکیده: زمینه و هدف: بر اساس گزارشات، پرستاران به طور مکرر و مستقیم با مرگ و میرها، رنج ها، جراحت ها، فشارهای روانی و جسمانی زیادی روبرو هستند. به منظور غلبه بر چنین شرایطی، یک راه کار اصلی پیش روی مدیران، توانمندسازی کارکنان است. با این رویکرد هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش رهبری اخلاقی در ارتقای توانمندسازی روان شناختی پرستاران بود. مواد و روش ها: پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها توصیفی - تحلیلی بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بیمارستان های دولتی شهر سنندج (410 نفر) بود که با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، 148 آزمودنی به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه ی رهبری اخلاقی (صالح نیا، 1391) و نسخه دوازده سؤالی پرسشنامه توانمندسازی روان شناختی (وتن و کمرون، 1988) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه ی 16 و آزمون های آماری تحلیل عاملی تأییدی، آزمون همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندگانه به شیوه هم زمان استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که گویه های پرسشنامه های پژوهش قابل تقلیل به مؤلفه های زیربنایی بودند. نتایج همچنین نشان داد که بین رهبری اخلاقی و مؤلفه های آن با توانمندسازی و ابعادش رابطه معنی داری وجود داشت. نهایتاً نیز مشخص شد که دو مؤلفه ی الگو بودن و عمل گرایی می توانند به طور مناسبی پیش بینی کننده توانمندسازی روان شناختی باشند. نتیجه گیری: بر مبنای یافته های پژوهش، مدیران در بیمارستان ها می توانند با نمایش رفتارهای اخلاقی مناسب و تلاش در جهت تقویت روابط بین فردی و ترویج این گونه رفتارها در میان پیروان، زمینه های ارتقای توانمندسازی روان شناختی پرستاران را فراهم آورند.